Het einde van een reis

Voor en na de voortreffelijke, zeer billijk geprijsde, maaltijd in het naast het hotel gelegen restaurant, waar een verrassende meloengazpacho met de obligate rauwe ham, een malse eendenborst voorafging, die op zich werd gevolgd door een café complêt (met een bolletje sorbet, patisserie en chantilly) contact met thuis gehad. De alarmerende berichten, die mij deden besluiten de wekker uniek vroeg te zetten om als eerste om 6.30 u. te ontbijten en aansluitend direct de péage op te rijden worden gaandeweg de ochtend omgezet in het verwachte vervolg, wat ook vrede brengt. De tolweg verlatend, wat gas terug om toch nog een klein stukje van de planning in Noord Frankrijk bij te kunnen schrijven. Arras, om de benodigde toeristische informatie te verzamelen, kent een interessant centre ville met een imposant stadhuis. De aankondiging onder het verbodsbord "passage interdite sauf vehicules municipal autorisé" weet ik niet goed te vertalen nu het woordenboek reeds in de koffer is opgeborgen, maar zal wel te maken hebben met de keten aan campings die je overal in Frankrijk tegenkomt, dus voor gasten en ik parkeer voor het hotel de ville op het voor een werkdag verassend lege magistrale plein. Op mijn weg naar het office de toerisme kijken wat gemeentewerkers mij enigszins verbaasd aan en ik controleer even mijn kleding, alles gesloten?, overhemd niet scheef geknoopt?: de blikken zullen wel door mijn 2CV zijn ingegeven. Een korte route door frans Vlaanderen, gepland gericht op de weg naar huis leidt langs een aaneenschakeling van indrukwekkende grafvelden en momumenten (WW I) en eindigt in Hazebrouck. Waar ik op de begraafplaats, in de kerk en langs de straten restanten zie van het eens en nu vrijwel verdwenen Nederlands, de koster heeft het liever over Flamand. De tijd leent zich niet verder op zoek te gaan naar "sprekers", wat mijn voorgenomen doel was.
De snelweg langs Gent en Antwerpen brengt mij, het dakje nog steeds open, tijdig genoeg in Den Haag voor het einde van de reis.
Even wat minder tijd voor mijn volgers doet dit laatste reisverslag wat vertraagd onder hun ogen komen.