Buitje

Dinsdag 19 begon gelukkig met aangenamer bosarbeid, op het gemak de tent afgebroken, ontbeten, en richting garage, stoel aan de oever van de Hallstattersee uitgeklapt, thermoskan koffie, geduldig wachtend op het bevrijdende telefoontje en de route bepalen voor als het lang duurt, of voor als er veel reistijd blijft. Tegen elven het bericht het relais is gearriveerd en inderdaad passeert op dat moment een koerier. Relais betaald en ingebouwd onder de bewonderende blikken van de garagehouder: "Ah Sie sind ein Profi und macht die Batterie locker". Erg warm onderweg, de tocht door Salzburg (eindelijk weer eens trolley bussen) gaat moeizaam, de temperatuur, 34°, geen zuchtje wind of een wolk in de lucht - slenteren door de Mozartstad sla ik over en rijd door naar Berchtesgaden voor de verlate lunch met een verkwikkend biertje, op naar historische grond op de Obersalzberg. De 3km lange klim tegen 24 %(!) gaat grotendeels in de eerste versnelling, met dubbelclutchen ivm het ontbreken van synchromeshes tussen 1 en 2 op de eend. Maar we redden het! Indrukwekkende nietsverhullende presentatie in het Documentations Centre over Hitlers verblijf, de gehele tweede wereldoorlog, met gedetailleerde verslaglegging over de vervolgingen en de holocaust. Het onderaardse tunnelsysteem met bunkers en alle noodvoorzieningen in de berg uitgegraven is door de uitgebreidheid en de berekende bestemming bijna beangstigend. Het Arendsnest (Kehlsteinhaus) niet bezocht, te laat en voor morgen te duur (20€ voor een busritje). In Ramsau een eenvoudige camping gevonden. En na Engeland -Oekraïne (een historisch niet geteld doelpunt) bij onafgebroken weerlicht en inmiddels stevige wind een rekensom gemaakt. Gedurende de hele reis rijd ik 17.4 km op een liter benzine en heb ik ondanks alle hoge toerentallen in het berglandschap pas een halve liter olie verbruikt op nu ruim 3200 km. En dat is maar goed ook, want het lukt me niet mijn voorraad niet-synthetische 20W50 aan te vullen. Wordt spannend of we thuis halen, anders maar een half litertje 15W40 (de dikste die hier te krijgen is) erbij en thuis alles verversen. Een kort telefonisch overleg met de garage in NL ondersteunde die visie. Want het is maar de vraag of ze hier ergens snel een passende carterplug kunnen leveren om de carter opnieuw te vullen. Woensdag begon prachtig, ik had broodjes besteld die ik om 8.00 uur kon afhalen op de camping, op dat moment was alles ingepakt, koffie gezet en het dagelijkse eitje klaar. Ontbeten en om 8.15 op weg met prachtig, beetje broeierig weer, en meteen het dakje open. En toen sloeg het toe, na een half uur: migraine, auto geparkeerd op een industrieterrein in Bad Reichenhall, handdoek over mijn hoofd en na anderhalf uur trok het weg, meteen maar 2 paracetamol om de hoofdpijn te onderdrukken en ik durf weer op weg, richting Garmisch-Partenkichen langs de Oostenrijks-Duitse grens,en telkens een SMS als ik die passeerde. Goed te berijden wegen met af en toe een pittige klim, heerlijk! Bij de laatste pas naar Garmisch betrekt de lucht, witte wolken worden grijs, donkerbruin en zwart en een minuut na het sluiten van het dak barst een noodweer los. Een scherm van water en even later knalt het op het dakje van de eend als vuurwerk. Alle auto's van de weg, ik onder een rij bomen en terwijl hagelstenen als pingpong ballen mijn gekoesterde eend teisteren, gooi ik ter bescherming het badlaken over het o, zo kwetsbare linnen dakje. Iets wat ik 30 seconden later de bestuurder van de auto voor mij zie kopieren met een soort sprei. Na 10 minuten is de aanval over en inspecteer ik de schade: zo te zien geen! Een kort gesprek met de automobilist voor mij over de onverwachte hel en samen wringen we de gebruikte bescherming uit. De achterruit van zijn gloednieuwe Volvo heeft het niet overleefd! De dreigende luchten doen me besluiten de oorspronkelijk geplande route richting Obersdorf/Baad te verlaten en na het passeren van Garmisch weer de Alpen te verlaten.(Dan maar geen goedkope Oostenrijkse benzine (1€40/ltr). Opmerkelijk zijn de straten droog. In Garmisch slechts 5 km van de plek waar ik moest schuilen en lopen de mensen onbekommerd in zomertenue over straat. Het weer in de bergen kan snel veranderen.
Een volgende noodweer bui kondigt zich aan en ik duik veilig onder de overkapping van een garage annex benzinestation. Na 20 minuten verder, en na wat gezoek in een heerlijk pension Katzbrui Mühle een kamer gevonden. (30 € incl ontbijt en helaas niet werkend WIFI)
Na het ontbijt, na een paar nachtelijke buien, om even over acht uur weer en route, dreigende luchten boven me. Halverwege de ochtend klaart het op, gaat het dak er af om plaats te maken voor het doorweekte badlaken. Een rijdende droogtrommel! Koffie met taart als lunch, heb ik wel verdiend. Via Lichtenstein met het tot noch toe spectaculairste slot (foto's) rijd ik door het mij onbekende Swäbisch Alb. Een lieflijk landschap, geërodeerde hoogvlakte met hier en daar diepe dalen, gepauzeerd in Senden, waar ik op de heenreis naar de wintersport afgelopen winter heb overnacht, semmel met weer twee plakjes kaas dit keer bij de Netto-Diskount. In een straal van 60 km geen camping te bekennen, en dan ter hoogte van Erwangen (Jagst) drie binnen een afstand van 500 meter! Strak blauwe lucht, tent opgezet onder wederom veel belangstelling voor de eend. Naar de Kaufland voor de boodschappen, potje koken, koffie zetten en ja hoor.... daar begint het weer:.... bliksem, storm, regen, terwijl de voorspellingen goed zijn tot en met zondag. Snel alles in veiligheid brengen, kwetsbare zaken in de afgesloten koffer, elektriciteit van de vloer en alle haringen diep in de grond. Morgen zien we wel verder en nemen de schade op.