Rare dag

Vrijdag 22 juni, na een nacht met regen, onweer en storm, droge ochtend, koud en veel wind. Geen broodjes op de camping, nog twee yoghurtjes, jus d'orange en eieren in voorraad, kan koffie, tent drogen en in lange broek, dakje dicht op pad. Bij bakker afgeprijsd gebak van gisteren als aanvulling op ontbijt voor bij de meegenomen koffie. Relatief eentonig, saai, lichtglooiend landschap met veel akkerbouw. Kool, graan, prei, maïs etc, en overal mestlucht. Tot de middag bewolkt en daarna klaart het op en loopt de temperatuur op tot 21°C, wind blijft stevig. Diverse plaatsen bezocht waarvan Dinkelsbühl en vooral Rothenburg ob der Tauber een tip zijn voor passanten, iets wat gezien de busladingen alsmaar klikkende Japanners bij meer mensen bekend is. Swäbisch Hall viel daarbij in het niet. 's Middags spijkerbroek en shirt verruild voor short en polo, dak open en richting Odenwald door het eerder geschetste boerenland, met nogal wat oponthoud door afgesloten wegen en een eigenwijze Tomtom, die mij voor het eerst van de wal bijna in de sloot helpt. Opvallend agressief, hard, bijna roekeloos gedrag in het verkeer van de lokale automobilisten, iets wat mij in vergelijkbare landelijke gebieden in Nederland ook wel is opgevallen (Brabant, Veluwe, Achterhoek, Twente, Hondsrug etc.). Ik voel me er niet prettig bij en ben blij als mijn "Navi", zoals de Tomtom in Duitsland wordt genoemd, mij de landwegen zonder noemenswaardig verkeer op stuurt. Gezien de voorspellingen had ik me voorgenomen eens niet op een camping te overnachten, maar weer een echt bed met een droog begin van de volgende dag. De meegenomen brochures bevatten ook een Gastgeber gedeelte en bij een biertje halverwege de middag, heb ik een aantal overnachtingsmogelijkheden geselecteerd die ik tussen 18:00 en 19:00 uur moest kunnen bereiken. Selectiecriteria waren: internet op de kamer, TV, prijs tot 35€ inclusief Frühstück. De eerst geselecteerde had wel een kamer, maar die moest nog sauber of fertig worden gemaakt, en men zat nu aan tafel of ik maar om 20:00 terug wilde komen, en gezien de over de balkons leunende nieuwsgierige reeds aanwezige gasten, waaronder ook Nederlanders, zou ik veruit de jongste gast zijn, iets wat mij de gehele reis al overkomt. Voor de zekerheid maar ja gezegd, en op weg naar nummer twee op de lijst, gelegen in een lieflijk dorpje, met een charmante uitstraling en een zo herkenbaar Duits gemütlich gevoel wat me doet herinneren aan Gasthof Schwanen in Lipburg. Ja, zimmer frei, appelwijn als welkomstdrank, perfect gegeten en prima internet. Koffie met appellikeur, en, heel apart, rozengebak en een rozenpraliné. En jubelstemming daar Duitsland met 4-2 van Griekenland wint. Ik steek een hotelfolder tussen mijn paperassen om dit te onthouden en wellicht eens terug te gaan. Hoe toepasselijk is ook de naam: Dornrös'chen